W polskiej świadomości upowszechniło się przekonanie, że latem 1920, w obliczu bolszewickiej agresji, cały naród polski, zwarty i gotowy, zahartowany w niedawnych bojach o niepodległość, natychmiast stanął do walki z najeźdźcą. Czy aby na pewno od razu tak się stało? Próbę odpowiedzi na to frapujące pytanie zawiera książka „1920. Prawdziwy cud nad Wisłą” - fascynujący reportaż historyczny z dramatycznych wydarzeń lata 1920 roku, poprzedzających bitwę warszawską. Autor - znany historyk z krakowskiego IPN – relacjonuje dramatyczne dni sowieckiej agresji nie tyle koncentrując się na działaniach militarnych, ale uważnie obserwując postawy społeczeństwa polskiego, zmęczonego i skłóconego, żyjącego w niewyobrażalnej biedzie, a jednocześnie podejmującego ciężką pracę na rzecz zjednoczenia dzielnic, odbudowy oświaty, podźwignięcia gospodarki z wojennych zniszczeń oraz stworzenia jednolitej armii. Społeczeństwa, które nie było przygotowane do nowej wojny i początkowo nie zdawało sobie sprawy z ogromu zagrożenia... Autor omawia również problem osamotnienia Polski wskutek polityki zachodnich mocarstw niechętnych przyznaniu Polsce nowych ziem (niekorzystne decyzje na Górnym Śląsku, w Galicji Wschodniej, na Warmii i Mazurach), skłonnych raczej do polityki appeasementu, czyli zaspokajania Rosji sowieckiej kosztem odzyskujących niepodległość państw w Europie Środkowej, przede wszystkim Polski. Jak w tej skrajnie niekorzystnej sytuacji udało się ocalić niepodległość? Jak doszło do niezwykłej mobilizacji narodu? Jaką rolę w ocaleniu Polski i świata przed bolszewikami odegrały Kościół i nagłe przebudzenie religijne Polaków?

Historia Rzezi Wołyńskiej, zbrodni ludobójstwa, dokonanej przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w1943 r. Zamordowano wtedy ok. 60 tys. Polaków. Kolejne 70 tys. Polaków ukraińscy nacjonaliści zamordowali na terenie Małopolski Wschodniej. Apogeum ludobójstwa przypadło na 11 lipca 1943 roku. Na uśpione niedzielnym odpoczynkiem w pierwszych dniach żniw polskie wsie i chutory, na wiernych zgromadzonych w katolickich świątyniach spadły pociski, granaty, butelki z zapaloną benzyną, ostrza wideł, kos, noży, siekier i pogrzebaczy. Nie było obrońców, bowiem w wielu miejscowościach pozostały w większości kobiety i dzieci… Podczas II wojny światowej naród polski był ofiarą trzech ludobójstw – niemieckiego, sowieckiego i ukraińskiego. O tym ostatnim Polacy wiedzą stosunkowo najmniej. Brak publikacji dającej ogólne pojęcie o zagładzie Polaków i polskości na Wołyniu, publikacji przeznaczonej dla każdego czytelnika, wypełnia właśnie ta książka.